لوگان نای
جمعه، 28 ژوئیه 2023، ساعت 11:43 بعد از ظهر GMT + 3:30· 3 دقیقه مطالعه
ناو هواپیمابر یو اس اس نیمیتز (CVN 68) از اقیانوس آرام عبور می کند. (عکس نیروی دریایی ایالات متحده توسط متخصص ارتباطات جمعی کلاس دوم ساموئل آزبورن)
نیروی دریایی آمریکا رسماً 11 ناو هواپیمابر دارد که عمدتاً ناوهای کلاس نیمیتز و یک ناو کلاس فورد هستند. این در حال حاضر تقریباً به اندازه مجموع سایر نقاط جهان است . اما آمریکا همچنین دارای ناوگان عظیمی از نوع دیگری از کشتی با طراحی و هدف مشابه با کشتیهای اسکورت قدیمی جنگ جهانی دوم است: کشتیهای تهاجمی آبی خاکی. این کشتیهای تهاجمی آبی خاکی تقریباً دو برابر ناوگان حامل آمریکا هستند.
تغییر تعریف ناو هواپیمابر
بسیاری از اصطلاحات نظامی در طول زمان تغییر می کنند. تانک های اصلی دارای انواع نر و ماده بودند ، اما انواع ماده اکنون به عنوان خودروهای پشتیبانی پیاده نظام شناخته می شوند. در جنگ جهانی دوم، اهمیت روزافزون ناوهای هواپیمابر منجر به تغییراتی در طراحی و ساخت کشتی شد.
ناوهای حامل ناوگان آمریکا بسیار موثر و با تقاضای بالا بودند. اما ساخت کشتی ها کند، پرهزینه و مستعد هزینه و زمان زیاد است. و نیروی دریایی به ناوهای بیشتری از آنچه که داشت نیاز داشت. اما برای بسیاری از ماموریت ها، ناوگان حامل کامل غیر ضروری بود. در طول ماموریت های پشتیبانی از حملات آبی خاکی یا اسکورت کاروان ها، یک بازوی هوایی کوچکتر کافی بود.
بنابراین، نیروی دریایی ایده ای برای حامل های اسکورت، کشتی های کوچکتر که می توانند به طور انبوه تولید و مستقر شوند، مطرح کرد. این شرکت 122 ناو اسکورت، از جمله 50 تا از بزرگترین کلاس حامل اسکورت، کلاس کازابلانکا، ساخت .
اکنون میتوانیم از اصطلاح «کشتیهای تهاجمی دوزیست» برای کشتیهایی استفاده کنیم که نیروی هوایی را برای حملات آبیخاکی تأمین میکنند، تجهیزات بشردوستانه را به ساحل میفرستند، و زیردریاییهای دشمن را شکار میکنند.
LHA ها و LHD های مدرن
تفنگداران دریایی و نیروی دریایی کشتی های تهاجمی آبی خاکی فعلی را اداره می کنند. نیروی دریایی آنها را در گروه های آماده آبی خاکی و گروه های ضربتی اعزامی به کار می گیرد و نیروی دریایی از آنها در واحدهای اعزامی و تیپ های اعزامی تفنگداران دریایی استفاده می کند.
همانطور که نیروی دریایی در مورد آنها می گوید:
کشتی های جنگی آبی خاکی برای پشتیبانی از اصول مانور عملیاتی از دریا (OMFTS) و مانور کشتی به هدف (STOM) سپاه تفنگداران دریایی طراحی شده اند. آنها باید بتوانند در مسیری خطرناک حرکت کنند و در مواجهه با مخالفتها، امکان افزایش سریع قدرت رزمی در ساحل را داشته باشند. این کشتیها به دلیل قابلیتهای ذاتیشان برای حمایت از مأموریتهای بشردوستانه و سایر مأموریتهای اضطراری در کوتاهمدت درخواست شده و خواهند بود. ایالات متحده بزرگترین و تواناترین نیروی آبی خاکی جهان را در اختیار دارد.
دریای فیلیپین (20 ژانویه 2022) یک هلیکوپتر SH-60K Sea Hawk از کشتی JS Hyuga نیروی دریایی ژاپن (DDH 181) بر روی عرشه پرواز کشتی تهاجمی دوزیست مستقر به جلو USS America (LHA 6) فرود آمد. . (عکس نیروی دریایی ایالات متحده توسط سیمن متیو باکریان، متخصص ارتباطات جمعی)
کشتی ها بین LHA و LHD تقسیم می شوند. کشتی های تهاجمی هلیکوپترهای فرود، قادر به فرود و عملیات بشردوستانه هستند. آنها می توانند هلیکوپتر و جت و در آنهایی که مجهز به عرشه چاه هستند، هواناو برای فرود در ساحل حمل کنند. سپاه تفنگداران دریایی با به حداکثر رساندن تعداد جت هایی که بر روی LHA ها مستقر می کند، آزمایش کرد.16 فروند F-35B Lightning II را در USS Tripoli مدیریت کرد. این "لایتنینگ کریر" می تواند از کشتی بجنگد یا پس از استقرار مجدداً به پایگاه های ساحلی مستقر شود.
اسکله های هلیکوپتر فرود قدیمی تر هستند اما به اندازه LHA ها بزرگ هستند. آنها تجهیزات مشابه LHA ها را حمل می کنند و قبلاً به عنوان "حامل هاریر" شناخته می شدند، مانند LHA ها که "حامل رعد و برق" هستند.
جابجایی هر یک از انواع کشتی ها مشابه ناوهای هواپیمابر هندی INS Vikramaditya و Vikrant است. هر یک از این کشتی ها حدود 45000 تن را جابجا می کند. ناو هواپیمابر فرانسه، شارل دوگل، کوچکتر است و 42000 تن جابجا شده است. حامل های چین کمی بزرگتر هستند و لیائونینگ کمی بیش از 60000 تن جابجا شده است. این همچنان حامل های چینی را به LHA یا LHD نزدیکتر می کند تا حامل های کلاس فورد که 100000 تن جابجا می شوند.
و اگر آمریکا LHAها و LHDها را به عنوان ناوهای حامل حساب کند، ناوگان ناوگان حامل ایالات متحده 20 کشتی خواهد بود که بیشتر از مجموع سایر نقاط جهان است.
منبع
https://www.yahoo.com/news/america-way-more-aircraft-carriers-201359429.html