یادداشت

برای دیگر کاربردهای « تنگ »، « تنگ (ابهام‌زدایی) » را ببینید .

" Tangjin " به این مورد هدایت شده است . برای نویسه چینی Saga City، به " Tojin (Saga City) " مراجعه کنید .

زبانه

←

618-907 _ _

→

تغییرات در قلمرو تانگ

پورتال چین

سلسله تانگ ( 618-907 ) یک سلسله چینی بود . _ _ _ _ لی یوان سلسله سوئی را نابود کرد و کشور را تأسیس کرد. در اوج خود در قرن هفتم ، امپراتوری بزرگی بود که مناطق بیابانی آسیای مرکزی را نیز تحت کنترل داشت و تأثیر زیادی بر نظام سیاسی و فرهنگ آسیای مرکزی ، آسیای جنوب شرقی و کشورهای آسیای شمال شرقی ( شبه جزیره کره ، بالهای) داشت. ژاپن ، و غیره ) . پایتخت در چانگان واقع شده بود.

تاریخچه [ ویرایش ]

بنیانگذار لی یون

دوره اولیه [ ویرایش ]

تأسیس کشور [ ویرایش ]

از زمان سقوط سلسله جین غربی ، چین برای نزدیک به 300 سال تقسیم شده بود، اما در سال 589 توسط امپراتور ون از سلسله سوئی دوباره متحد شد . [3] از نظر امور داخلی، امپراتور بون اصلاحات متعددی را نیز انجام داد، از جمله ایجاد کد ریتسوریو [ 4]، اصلاح سیستم دولتی با سه وزارتخانه و شش اداره در راس [5]، لغو شهرستان ها و معرفی. از سیستم ایالتی/پرفکتوری [6] و تأسیس نظام معاینه شاهنشاهی [7] رفتم [8] .

در سال 604، پس از مرگ امپراتور ون، پسر دومش یانگ گوانگ ( امپراتور یانگ ) جانشین او شد . امپراتور یانگ کارهای مهندسی عمران در مقیاس بزرگ مانند کانال بزرگ و شهر جدید لویانگ را که از دوران امپراتور ون منتقل شده بود، تکمیل کرد . [10] علاوه بر این، با شروع در سال 612، او در سه سال متوالی سه اکسپدیشن در مقیاس بزرگ را علیه گوگوریو انجام داد، اما همه آنها با شکست به پایان رسید ( Sui's Goguryeo Expedition ) . در اواسط این دوره، شورش یانگ ژوانگان در سال 613 رخ داد و شورشی در سرتاسر سلسله سوئی در گرفت [12] و در نتیجه حالت جنگ داخلی به وجود آمد که در آن 200 نیروی بزرگ و کوچک با یکدیگر رقابت کردند ( اواخر سوئی). و اول تانگ ) [13] [14] .

با تشدید ناآرامی های داخلی، لی یوان ، دوک تانگ، که گفته می شد از تایوان که با ترک های شرقی در شمال روبرو بود، دور بود ، در سال 617 ارتشی را تشکیل داد. او با توجوی مخالف پیمان صلح منعقد کرد و موفق شد در مدت کوتاهی پایتخت داکسینگ چنگ (چانگ آن) را تصرف کند. او امپراتور یانگ را به عنوان امپراتور بزرگ شانگ معرفی کرد و یانگ یو، نوه امپراتور یانگ را که در شهر داکسینگ غایب بود، به عنوان امپراتور عروسکی (گونگ دیو) تبدیل کرد . در این زمان، امپراتور یانگ از واقعیت در جیانگدو ( یانگژو) فرار کرد. ) و مست شد [15] [16] با این حال ، خبر اشغال چانگان در میان گارد امپراتوری امپراتور یانگ سر و صدا ایجاد کرد و در سال 618، امپراتور یانگ توسط یک کودتا به رهبری یو مانهوی شکست خورد . [17] [15] [16] .

در همان سال، یی یوان از امپراتور گونگ انتقال یافت و بر تخت نشست. او نام دوره را به Wude تغییر داد و سلسله تانگ را تأسیس کرد . [18] [15] [16] در این مرحله تعدادی از فرماندهان نظامی مانند وانگ شیچونگ ، لی می ، دو جیانده و لیو ووژو در مناطق مختلف مستقر شدند . [19] یی یوان (که از این پس گائوزو نامیده می شود) پسر بزرگ خود لی جیانچنگ را به ولیعهد و پسر دومش لی شیمین را به عنوان سانگ شو لینگ [20] برگزید و آنها را برای تحت سلطه درآوردن گروه های قهرمان در مکان های مختلف فرستاد . [ 18] 21] [22] از سال 620، آنها به بزرگترین دشمن خود، وانگ شیچونگ از لویانگ حمله کردند، اما دو جیاند از هبی به درخواست وانگ شیچونگ پاسخ داد و 100000 نیروی کمکی فرستاد. توسط مبارزات شجاع لی شیمین شکست خورد . [18] [21] [23] سلسله تانگ بر بزرگترین بحران نظامی خود غلبه کرد . [18]

لی شیمین که به دستاوردهای برجسته ای دست یافت، با ولیعهد لی کنچنگ و چهارمین پسرش لی وانجی [یادداشت 1] بر سر جانشینی درگیری پیدا کرد ، [18] اما گوجو به شیوه ای مبهم در مورد این موضوع تصمیم گرفت 24[ در سال 626 ، لی شیمین، لی جیانچنگ و لی یوانجی را در دروازه ژوان وو، دروازه شمالی کاخ چانگ آن ( حادثه ژوان وومن ) کشت و سپس پدرش گائوزو را مجبور به کناره گیری کرد و دومین امپراتور سلسله تانگ (تایزونگ) شد . ] [25] .

جوگان نو اوسامو [ ویرایش ]

Taejong Lee Se-min

در سال 626، تایزونگ که جانشین تاج و تخت شد، با دونگدوچو متحد شد و لیانگشیدو را در شهرستان شووفانگ ، که تا پایان مقاومت کرده بود، فتح کرد و به اتحاد رسید . [26] [27] علاوه بر این، در سال 630 از درگیری داخلی در توجو استفاده کرد و لی جینگ و لی شو را اعزام کرد و موفق شد آن را نابود کند. [28] [29] شاخه‌های مختلف که تحت کنترل توجو بودند به او لقب تنگری - کاگان داده شد . او در سال 647 یانراندو گوفو را در این منطقه تأسیس کرد و تیری را تحت کنترل درآورد . [28] در سال 635، او توگو-هون را شکست داد و همچنین توبو تبت را تحت کنترل خود درآورد . [30] با این حال، او مجبور شد سعی کند توبو را با ازدواج او با یک شاهزاده خانم در موارد متعدد آرام کند . [30]

از نظر امور داخلی، علاوه بر فانگ ژوانلینگ و دو روچن ، که از زمان شاهزاده بودنش دوستان صمیمی بودند، تعداد زیادی از افراد از جمله وی ژنگ، که به لی جیانچنگ خدمت می کرد، و لی جو، که تحت لی می. در نتیجه، در سال 627، یک دلار برنج با یک تکه ابریشم مبادله شد، اما در سال 630، قیمت برنج به 4.5 سن کاهش یافت و تعداد افرادی که در یک سال اعدام شدند تنها 29 نفر بود. (از زمان ناپدید شدن دزدان ) همه از بستن درهای بیرونی خود دست کشیدند و چون در طول مسیر غذا برایشان فراهم می شد، حتی کسانی که هزاران مایل سفر می کردند دیگر مجبور به حمل غذا نبودند. " جوگان سیو " که در مورد این دوره نوشت، به عنوان الگویی برای سیاست در نسل های بعدی تلقی شد . [31] با این حال، تردیدهای زیادی وجود دارد که آیا این کشور در این مرحله توانسته است تا این حد قدرت خود را بازیابد، بنابراین به زودی پس از اتحاد، و گمان می رود که توصیفات موجود در کتب تاریخی و «جوکان سیو» زینت بخش باشد. واقعیت سلطنت جوگان [ 32]

سیاست تایزونگ به تدریج شروع به سست شدن کرد و مرگ وی ژنگ در سال 643 این روند را تسریع کرد . [33]

در سال 642، کوان گائه سوون در گوگوریو کودتا کرد و پادشاه یئونگرو را که از سلسله تانگ به عنوان پادشاه شهرستان لیادونگ ثبت شده بود ، کشت و برادر کوچکترش، شاه بائوانگ ، را بر تخت نشاند . [34] [35] تهجونگ فوراً به فکر فرستادن نیرو افتاد، اما فعلاً تصمیم گرفت که با آن مخالفت کند . [35] با این حال، در پاسخ به درخواست سیلا ، او سه اکسپدیشن به گوگوریو از سال 645 (645، 647 و 648) انجام داد، اما همه ناموفق بودند ( اکسپدیشن گوگوریو تانگ ) .

تهجونگ در سال 649 پس از پایان سومین اکسپدیشن گوگوریو درگذشت . [38] [39] [40] نهمین پسر تایزونگ، لی ژی، پادشاه جین، سومین امپراتور، گائوزونگ شد . [41]